Nieuwsbrief

Contactpersoon Ratih
Als eerste bezocht Willemien onze contactpersoon Ratih. Met haar praatte Willemien de eerst avond over de vrouwengroep Lidia en de schoolkinderen die ondersteuning van de SRI ontvangen. 
De volgende dag werd samen met enkele bestuursleden van Lidia een paar bedrijfjes van de vrouwen van Lidia bezocht. Allereerst gingen ze naar een vrouw met een warung aan huis. Voor corona, of de pandemie, zoals het in Indonesië wordt genoemd, huurde deze vrouw een ruimte elders voor haar warung. Dat is te duur geworden. Nu dus vanuit huis en alles wordt online besteld en door haar op de brommer thuis bezorgd. Tijdens de pandemie had ze geen inkomen en kreeg ze noodhulp van SRI.
Vervolgens naar een vrouw, die van alles groot inkoopt zoals rijst. Ze verdeelt het in kleinere porties en verkoopt die online. Behalve rijst verkoopt ze ook schoenen, kleding, keukenspullen, enz. De online handel bloeit in Indonesië!
Als laatste werd een vrouw bezocht, die vroeger kleuters les heeft gegeven, maar nu volgens de methode Belajar Baja Ahe thuis lesgeeft. Om op een goede lagere school toegelaten te worden, moet je kunnen lezen en schrijven, rekenen en de tafels tot tien kennen!! Volgens deze methode zouden kinderen dat in drie maanden kunnen leren met drie keer per week een half uur privé les en huiswerk.
Later die middag kwamen de 19 schoolkinderen uit Solo bij Ratih thuis bij elkaar. Deze kinderen ontvangen ondersteuning van SRI om naar school te kunnen gaan. Willemien sprak met iedereen afzonderlijk. Het is altijd leuk om te vragen of ze een droom hebben voor de toekomst, wat ze willen worden. Het volgend jaar vraag je wil je nog steeds bijvoorbeeld dokter of onderwijzeres worden? Vaak is het dan wat anders, maar altijd een leuk gespreksonderwerp. Ook kon Willemien studente Aprilita feliciteren, ze heeft haar bachelor accounting gehaald! We ondersteunden haar bij het volgen van haar opleiding. Ze gaat nu werken. Het is altijd een hele uitdaging om de wat oudere kinderen Engels te laten spreken! Sommigen durven het. 

De volgende dag bezocht Willemien Klaten, een plaats ten westen van Solo. De 21 kinderen, die we steunen, kwamen bijeen in het ouderlijk huis van Ratih in Klaten. Dit was weer een gezellig samenzijn en met alle kinderen was ook hier een persoonlijk gesprek. Dit zijn veelal kinderen van ouders die op het land werken. In Solo zijn het stadskinderen.

Solo soep voor iedereen tijdens de jaarvergadering van vrouwengroep Lidia. 
En uiteraard een groepsfoto.

Op 29 februari vond de jaarvergadering van Lidia plaats. Er waren ruim 200 vrouwen, leden van Lidia, aanwezig. Janny werd herdacht door Ratih. Het jaarverslag werd voorgelezen, vervolgens het financiële verslag. Hierna werden de nodige vragen gesteld. Ook de plannen voor het komend jaar werden besproken. SRI ondersteunt weer de trainingen die gegeven gaan worden. Willemien vertelde in het Indonesisch over de ziekte en het overlijden van Janny. Dat ze nu alleen is gekomen, en dat het werk van SRI doorgaat. Als slot overhandigde ze een grote zak met paaseitjes aan de voorzitter van Lidia.
Na afloop genoot iedereen van de traditionele Solo soep. Verschillende vrouwen hadden ook hun producten meegenomen en uitgestald. Willemien bekeek het allemaal en kocht verschillende dingen. Verder werden er natuurlijk heel veel foto’s gemaakt! Hiermee was het bezoek aan Ratih afgelopen.

Contactpersoon Yani
Op zaterdag 2 maart ging Willemien samen met Yani, onze andere contactpersoon in Solo, naar Musuk, op de helling van de Merapi, om een aantal vrouwen van de groep Kembang Wangi te ontmoeten. Bu Fifin werd bezocht, ze is heel blij met de keukenmachine, die SRI voor haar kocht. Ze kan nu veel grotere bestellingen voor koekjes aannemen. Ze geeft ook training aan andere vrouwen van Kembang Wangi, zodat die ook koekjes kunnen bakken. Ook hier gaan de bestellingen online!
Vervolgens liepen we naar Bu Hartitik, waar een groot aantal geiten staat. Ooit kocht SRI twee geiten, nu zijn het er meer dan honderd!! Ze staan op verschillende plaatsen in de desa’s rond Musuk.

Boven: Een kijkje in de geitenstal.

Middenonder: De aangeschafte mixer.

De groep Kembang Wangi bestaat nu uit 22 leden, ze komen één keer per maand bij elkaar. Ook hebben ze met elkaar een coöperatie gevormd om zodoende gezamenlijk rijst in te kopen. Hiervoor leggen ze maandelijks geld in. Dit is goedkoper en rijst is momenteel heel erg duur.

De volgende dag werd met Yani de groep Sangu Gesang bezocht in de kecamatan Jumantono, aan de voet van de vulkaan Lawu. Eerst gingen Yani en Willemien naar Bu Linda, zij vroeg vorig jaar om een wasmachine omdat ze een laundry wilde beginnen. Ze is bij dit idee gebleven en dus schafte SRI pas geleden een wasmachine aan. Nadat ze ook teilen, emmers, wasrekjes, etc. heeft aangeschaft met onze hulp, kon de wasserij beginnen! Bu Linda doet het samen met twee andere vrouwen, ze zijn heel enthousiast!

De laundry van Bu Linda.

Hierna gingen we naar de bijeenkomst van de vrouwen van Sangu Gesang. Yani en Pa Fadhil, de lokale contactpersoon, hielden een motiverende toespraak over het belang van empowerment. Een paar vrouwen kwamen nu met ideeën om te gaan naaien, kleding te maken, een andere vrouw wil graag koekjes gaan bakken. Yani houdt via Pa Fadhil in de gaten of ze dit echt willen. Zo ja, dan kan SRI steunen.
De vrouwen kregen een t-shirt met logo van Sangu Gesang, dit verhoogt het saamhorigheidsgevoel.
SRI ondersteunt van deze vrouwengroep 4 kinderen met hun scholing.

In Solo ging Willemien een dag mee naar de Universiteit Sebelas Maret, waar Yani lector environmental science is. Ze zet haar PHD-studenten ook in bij de groep Sangu Gesang om veldonderzoek te doen. Hierdoor worden theorie en praktijk gecombineerd.

BALI

Aangekomen op Bali bezocht Willemien als eerste de weduwe van Yoyon. Ze runt nu alleen de warung. Twee zonen werken in DenPasar en één werkt in Thailand. SRI heeft het gezin vele jaren gesteund en het wordt altijd erg gewaardeerd als ze bezocht wordt. 
Pa Eddy, contactpersoon voor vijf kinderen in DenPasar, die SRI-steun ontvangen, kwam twee keer langs bij Willemien om een avond te praten. Altijd bijzondere avonden en gesprekken.
Ook Vynski, de kleindochter van Kiem, kwam langs. Ze is in februari getrouwd. Ze geeft nog steeds online Zuid Koreaanse les en ze verkoopt zelfgemaakte koekjes en hartige dingen eveneens online. Haar broer brengt de bestellingen op de brommer rond. Vynski kreeg steun van SRI tijdens haar opleiding. 

De fruitstal van Ivan met Hendrawadi.

Willemien ging natuurlijk ook naar Hendrawadi, de fruitsap man. Deze keer niet naar de avondpasar, maar naar zijn huisje. Dicky, de oudste zoon, die vorig jaar trouwde heeft een dochtertje. Hendrawadi toonde vol trots zijn twee maanden oude kleindochtertje. Enkele uren op het stoepje van zijn huisje, lees twee kamertjes, gezeten en zitten praten onder het genot van heerlijke saté. De tweede zoon, Ivan, heeft besloten niet naar Japan te gaan tot grote opluchting van Hendrawadi. Hij heeft nu een fruitstal en gaat in augustus in DenPasar food-securities studeren.De jongste zoon, Heikal, gaat in augustus naar de middelbare school. Hij gaat naar een asrama op Oost-Java. Zijn ouders vinden een gestructureerde omgeving beter voor hem. SRI steunt bij de scholing van Heikal. Hendrawadi bracht Willemien achterop de motor terug naar Keke, Sanur, waar ze altijd logeert.

Na deze twee dagen in Sanur ging Willemien naar Lothundu, bij Ubud. Er waren op dat moment allemaal feestdagen op Bali, zoals Galungan (Balinese feestelijke periode waarin de overwinning van het goede over het kwade wordt gevierd), Kuningan (de laatste dag van deze feestelijkheden) en Hari Nyepi (Balinees Nieuwjaar). Overal liepen mensen naar de tempels en vaak waren wegen afgezet. 

Vanwege de feestdagen was Sjaki-Tari-Us gesloten en kon dus niet bezocht worden. Sjaki-Tari-Us is een dagopvang voor kinderen met een beperking en wordt door SRI gesteund bij de aanschaf van lesmateriaal. In Pondok Saraswati, waar Willemien logeerde, logeerden ook twee Nederlandse stagiaires van Sjaki-Tari-Us. Zo hoorde Willemien dat het goed gaat en dat het aantal kinderen weer toeneemt sinds de pandemie.

Vanuit hier werden ook Yogi en Dudyk bezocht in Sedang, niet ver van Ubud en het schooltje Seva Karuna, dat ook gesloten was vanwege de feestdagen. SRI steunt dit schooltje voor peuters en kleuters. De nadruk bij de activiteiten ligt naast de gewone zaken ook erg bij de natuur en het milieu. De kinderen hebben hun eigen groentetuintje en ze gaan regelmatig de rijstvelden in. Ook leren ze dat de natuur grondstoffen levert voor het maken van kleuren. We bespraken met elkaar de toekomst van de school en bekeken de plek op hun terrein waar het nieuwe gebouwtje over drie jaar moet komen. De huidige huur van de ruimte bij de buren loopt over drie jaar af. Voor het komend jaar zijn er al verschillende aanmeldingen, meer dan vorig jaar. De gekleurde stoelen en tafels (gefinancierd door SRI) zijn aangekomen, het ziet er heel vrolijk uit. 
Ze willen de nieuwe school ook gaan gebruiken als een gemeenschapsruimte voor vrouwenbijeenkomsten en voor trainingen aan vrouwen. Ook een speerpunt van SRI.

Een vrolijk interieur bij Seva Karuna.

Hari Nyepi bracht Willemien door in de pondok Saraswati. Op deze dag mag je het terrein niet af, er mag niet gekookt worden en ’s avonds mogen de lampen niet aan. Het moet doodstil en donker zijn, zodat de goden, die de avond voor Nyepi verdreven zijn door de ogoh ogoh’s niet terug kunnen keren. Zelfs het internationale vliegveld is 24 uur gesloten!

Op de terugweg naar Sanur ging Willemien bij Sita langs. Sita is Nederlandse en woont al meer dan dertig jaar op Bali, ze is getrouwd met een Balinees. Janny en Willemien kennen Sita al vele jaren. Aan Sita gevraagd of ze nog nieuwe projecten zou weten. Ze heeft SRI in contact gebracht met Pondok Gerasa, een safe house op Bali waar tot nu toe negen kinderen wonen. Ze kunnen niet meer thuis wonen door huiselijk geweld of misbruik, een enkele komt al uit de prostitutie. In de pondok krijgen de kinderen mentale begeleiding en een schoolprogramma, zodat ze weerbaar worden om de maatschappij weer in te gaan. SRI gaat nu dit schoolprogramma financieel ondersteunen, hopelijk kunnen er dan meer kinderen opgevangen worden. Tot nu toe kregen ze incidentele steun hiervoor, waardoor er geen zekerheid was. Het contact met het hoofd van Pondok Gerasa verloopt heel goed.

Terugkijkend op het bezoek is Willemien blij dat ze gegaan is. Overal werd Janny herdacht, werd Willemien met open armen ontvangen en was men blij te weten dat de steun van SRI door blijft gaan. Het SRI bestuur heeft het volste vertrouwen dat het geld goed besteed wordt, ze ziet vooruitgang bij de vrouwen en de kinderen zijn zo blij dat ze naar school kunnen gaan en hun opleiding kunnen afmaken. Gedurende het jaar is er veelvuldig whatsapp en email contact, zodat het bestuur goed op de hoogte blijft.

Op 18 augustus is er weer een kumpulan van SRI, maar op een andere locatie in Den Haag en in een andere setting. U hoort nog van ons!

Willemien, Ingrid en Helga wensen u een goede zomer!

---

Kosten projectbezoek Indonesië
Wellicht ten overvloede vermelden wij dat de reis- en verblijfkosten van Willemien volledig voor eigen rekening zijn. Voor haar is dit vanzelfsprekend, maar regelmatig worden er vragen over gesteld, dus vermelden we dit hier nogmaals. 

---